Havz-ı Hayal Şiiri - Fatih Efe

Bir lerze alır beni onu görünce
Sürûd olur kebûterlerin neşideleri
Bahçevanı olurum umutlarımın
Öyle ki hadîkalar da dolanırım,
Akıl başta durur mu hiç!
Bir mürgân uçuşur başımın üstünde
Onu görürüm hülyalarda
Bir Efgân yükselir maziden
Şöyle mâi göklere doğru eser avazı.
Bir yandan şüküfeler açar
Bir yandan güneş batar,
Gölgesi peşimde yürürüm...

Şimdi'de; Zılal penceresinden bakar
Her ışıkta bir bir siluet belirir
Vufurca nefret kaplar etrafımı
Leyal'de dahi kaybolmaz ki
Kamerden şevk alır
Sanki! seher-i kevkep
Öyle ki yine onu görürüm
Cehren bir söz düşer dilime
Çehresi önümde tü/kürürüm...