Havva oğlu Adem Şiiri - Dinmez Er

Öyle bir an gelir ki,
'Yetti gayrı bu yalnızlık,
Tak etti canıma ' dersin
Tutup kolundan yalnızlığın,
Bir tenhaya gidersin,
Alnının ta ortasına,
İki kurşun sıkarsın yalnızlığının...
Başın önde,
Yalnızlığın dönmeyeceği eve dönersin.
Kaloriferler yanmamış.
Yeller esiyor odalarda,
Yıkanmamış bir yığınbulaşık mutfakta,
Bir yudum sıcak çay bile yok içecek.
Akşama yiyecek yemekte yok.
Yemek pişirmen de gerek!
Balyoz gibi iner beynine gerçek
Yalnızsın işte yine Ademim yalnızsın
Üstelik şimdi kriminal vakasın.
Sen bir garib Havva oğlu Adem'sin,
Yani bir fanisin, fani...
Oysa yalnızlık,
O bir ölümsüz.! ! !
Yalnızlığa kurşun işlemez ki.
Sen bir garip Havva oğlu Adem'sin