Havva'nın Gözyaşları Şiiri - Jale Ateş

Coşkusunu yitirmişti hayat
Yanardı gaz lambalarının ucunda
Yorgun akşamların gizi
Orta yerinden kanatırdı dünyayı terimiz
Tenimiz, geceler sevda kokardı

Yorgun günahkarlardık
Yangınlarımızın tutuştuğu uzun patikalarda
Oysa hiç hesabı tutulmadı
Erin veren Havva'nın göz yaşlarının,
Kan kokan mortoların, sancıların
Hiç hesabı sorulmadı

Sonra
Aynalar başkalaştı
Biz miydik
Yangını közleyen,
Yüreğimizdeki büyük puntolu yazıların eşkiyası

Biz miydik
Kanayan yaraların güzel tarafı
Oysa komplimanlar kurulmuştu, cana
Can cana kurban
Biz değildik anladım
Kanayan yaraların güzel tarafı.