gönlümün afâkına iptidâi karanlıklar doğdu;
sevdanın havarileri yıkamadı ayrılık putlarını.
derin uykusundan atılırdı düşlerim efsanelere;
senin yüzün benim sokaklarımda çiçek açardı.
ben senin gözlerini uzaktan öperken;
içimin çöllerinde vahalar uyanırdı.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta