Geceler, hüznün bekçisiydi geceler,
Dalınca gözler ıraklara,
Bırakıverirdi anılardan bir tutam avuçlara...
Gönüldeki perdeler açılır ney ile
Aşka gelir dervişân sema ile
Bu dem ol kişi ki ziyandadır
Derviş oldum sanır sırtındaki hırka ile
Bu dem bir kör kuyudan seslenir Yusuf
Fakat ne kervan kalmıştır ne de Züleyhâ..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!