Havva'dan beri Şiiri - Köksal Kırlıoğlu

Saatlerdir susmadı türküleri
Susmadı kirkit tarak
Evde çocuk evde koca
Ellerinde sancı susmadı.

Zeynep
Doğdu zayıf cılız
İpeksi teni meşin gibi kaygan
Üzerinde sürgün
Elma kokusu.

O günden beri bu tezgâhın başında
Ağlar, güler, oynar...

Annesinden kaldı bu zanaat
Bu mahcup gülümseyiş
Bu kader
Onun da annesinden
Taa ki Havva annesinden beri.

Cennete her meyveden var iken
Havva en zor olanı seçmiş
Ve en zor olanlar ile yaşamayı
Âdem’den Havva’dan bu güne
Yasak ağaçtan kopmuş elma.

Dünyanın merkezinden, tüm terazilere tecelli ediyor
O elmanın bir elmalık değeri…

Tartılarımızın ölçeği
Yalnız demir bir ağırlık ya da sayılarla belirli
Değeri ölçen ağırlık…

Emek, zaman kefede yok
Mizan ölçmüş değer biçmiş
On günlük çile bir kilo tutmuş…

Beyler meclisinde at süreni
İstikbal pahasına düğme satanı
Akademide kıç büyüteni
Zeynep’in halısına fiyat vermiş…

Ve şimdi ayakları altında o halı
Üzerin de
Hiç bilmediği bir etiket
Türküsüz
Teni gibi
Yumuşak
İpeksi meşin gibi kaygan.

Havva elmayı kopardı koparalı
Zeynep karın tokluğuna halı dokur
Tüccar tartısında Zeynep’in
Bir gramlık değeri yoktur…