Kuru gecelerin yalnızlığını eskiten kısmetindir
Akşamın demi çökünce sofradan yayılan kokudur
Daralan dünyanın genişleyen bahçesidir
Işığı çekilmiş ruhunun bacasına vuran güneştir
Nehirleri kurumuş kalbine koşturan şelaledir
Ezberi bozulamayan iktidar delisidir
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta