Hüznün yuva yaptığı kirpikler bilirim
Ateşe emanet edilmiş su misali
Korumasız, himayesiz
Yüreğine sevginin nazarı değince
Onun siyah, bulutlu kucağına saklanır.
Duvarlar bilirim gölgesinde yeşilleri karartan
Gökyüzünün mavisini boğan
Kandan ve damardan
Kokusu hasrete armağan, hasrete kalkan olan duvarlar
Bir de bulutlara kaş çattıran vedalar bilirim
Hatıraları zamana yoldaş eden
Ve bilirim, yalnızlığın ayazında üşürken yürekler
En yanık nağmelerini
Ruhun salasına hediye eder vedalar.
Şimdi bir çiçek açar duvarlar arasında
Umudun rengi yapraklarına bulaşır
Hayallerine menfi bir hasretin kokusu siner
Sükutunu hayat suyu yapar topraklarına...
Kayıt Tarihi : 24.8.2015 15:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!