-Bura-
Siniyor geçmişin tüm pusları
Anımın apak, o yeknesak alemi üstüne.
Siliniyor haz veren, zevk kesen herşey
Ki şimdiden silüetleştiler.
Mümkün mü tek çırpıda, yitebilmek izbelikten?
-Ora-
Dışarıda, bir kuytuda
Can öğütür yaşlı adam
Aldığı buz nefeslerle.
Parmakları, dudakları, yanakları,
Resmeylemiş mor ihtişamı.
Sakallar kırılacak dokunsan,
Saçı-başı tarumar...
Gözler çatlayacak bakınsan,
Potini delik, ciğeri har...
Çıkmaz serçen içinden,
Öykünse de özgürlüğe, anıların daha taze
Gözler korkulu, açık.
Işıklar sönünce uçar, kaçar,
Bırakır senelik kafesi gerisinde.
Etten zindanı büzülür kalır
Sabaha karşı,
Duvar diplerinde müptezel...
Kayıt Tarihi : 24.1.2006 15:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Ferit Coşan](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/01/24/havas-avam-ve-kar.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)