Havar İsmail'im Havar

Havar, İsmail’im havar
Senin de mi acelen var,
Daha kurumadı bile
Resmettiğin manzaralar.
Dünya çok kirli doğru da
Sevenlerin kaldı naçar,
Biz irsîdir zannederdik
Saçlarına düşen aklar
Havar, İsmail’im havar…

Bıraktın mı artık, şimdi
Sahipsiz mi bu fırçalar
Çizdiğin o ince hatlar
Süslediğin o tablolar,
Hangi sonsuzluğu arar,
Niye şimdi hep sarardı
O yemyeşil manzaralar?
Boynunu büktü yapraklar,
Artık her mevsim sonbahar.
Bize de kapandı artık
Elvan çiçek açan yollar
Havar, İsmail’im havar...

Muhabbetiydin ortamın
Sabah vakti, bir cezvede
Sert tütünde duman duman
Hatırı kaldı yılların
Genç yaşında, tez ayrılık
Takdiri bu Yaratanın
Defineye malik olup
Define olmakmış maksadın
Havar, İsmail’im havar,
Nasipte hep ayrılık var…