Havana otel Şiiri - Orhan Hatıl

havana hotelinin önünden geçiyorum yüzyirmikinci sokak
ellerim memleketten uzak
yürümelerimle şair olduğumu sanıyorum bir an bedinimin
gerçeği anlıyınca grand otelde sadece bir bulaşıkçıyım işte
akşam olacak karanlık üzerimde
lojmanın önünde yaşlı bir adam selam veriyorum kendimce
bu yabancılıktan kurtulmak için
güller,yeni dünya ağaçları karşılıyor beni
dünyanın güzelliğe doymuş gözlerimi
kemer bölgesinde biraneye girmek istiyorum
günah dostum diyor içimdeki
oysaki ben bu kadar çirkinken
oysaki ben kaybetmişken varlıkta
çehennemde çok yakınken
aşamıyorum anadolu,din kokan yüreğimi
havvana otelin önünden geçiyorum
sanki burası paris
bende türk filimindeki yoksul gencim sanki
pariste ne işi var bir türkün,helede bir türk filminin
işte burdayım Antalyada
yüreğim uçuşuyor böyle buraya geleli altı saat oldu sadece