İhtiyar bir eskicinin sattığı,
ambar göbekli efendilerin,
modası geçmiş eskileriydi,
daraltıp,
üstümüze uyduruğumuz.
Bir vebal gibi,
sırtımızda taşıdığımız,
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Kutlarım. Orhan Veli'yi anımsattı
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta