Bu nasıl bir iş nefes alamıyorum
Günler geçtikçe eşimin ölümünden
Sanki benim oksijenim onunla yaşıyorum
Bu dünyada onsuz gezemiyor bu beden
Öyle bağlanmışım ki havam ve suyum
Yirmi yedi yıldır birlikte çalışmışım
Onunla yemişim birlikte uyumuşum
Sanki ikisi bir vücut bir bedende sıkışmışım
Artık tahammülüm kalmadı benim
Çarşıda pazarda hep birlikte gezdim
Ayrı kaldığım zamanlarda ise
Çok geçmeden nasılsın diye telefon ettim
29.01.2008
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 29.1.2008 20:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sevgilimsiz geçen zamanın bıraktığı izler.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!