Gökkuşağından yedi rengi isterim
Altın küpünü değil
Varsın masallarda kalsın.
Ben renklerim var sanır umutlanırdım çocukken
Gözlerimi verirdim onlara sabaha uyanırken
Safran
Safranın elleri mavi
Bir yanında ayışığı bir yanında mum ışığı
Gece düşünür çıplakken
Çıplakken geceyi kandırır
Bakışı umutlandırır
Kararır uçuk mavim ham gözleri siyahken
Siyahken mi diyorum?
Bu ne demek bilmiyorum
Şimdi ardımdan gelin renkler işte ben gidiyorum
Size, azgın gece yarılarında,
Bir gizemli bekleyiş vadediyorum
Karanlığın büyüsü içimde adım adım
Serin sularındayım, bulanıyorum
İmparatorun moru bulaşıyor üstüme hiç istemesem de
Ki değil ki diyorum benim saltanatım kırmızı
Altı üstü bir vakitsiz hercaiyim
Bizzat kendim havai maviyim
Kayıt Tarihi : 11.9.2025 23:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!