Çiğdemler çıkıp, zambaklar çiçek açınca,
Arılar oğul verip, koyunlar çift kuzulayınca,
Buğdaylar başak verip, dutlar beyazlayınca,
Kelebekler gibi mutlu hissediyorum kendimi.
Suya hasret toprağım, suya kavuşunca,
Kayısılar ciçek açıp, çiftime umut olunca,
Gurbetçiler gelip, kilitli kapıları açılınca,
İğde çiçekleri gibi içim içime sığmıyorum.
Küskünler barışıp helalleşince,
İnsanların yüzünde tebessüm oluşunca,
Azığım evden, arkadaşım köyden olunca,
Şiir yazmak geliyor içimden…
Kayıt Tarihi : 7.3.2021 00:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!