Havadis Şiiri - Zeynep Beşen

Şu yer yüzünde
Bir sen varsın bir de ben kaldım
Bunca sessizlik ikimizin durma sevinelim ..

Simdi Iki baksam gözlerine
Biliyorum ,ellerim şiir olur benim.
Simdi;
Bir tutsam ellerini
Biliyorum, yüreğim gök kubbeyi arşıñlar
Simdi ;
Bir işitsem sesini
Biliyorum ,ruhum nedensiz
Bayram kurar can ocağına

Senin öyle bir havan var
Beni bu dünya da koymayan
Zincirlerimi param parça edip
Benligimi yok olmuşluk divanına salan ..
Senin bu huyunu sevsin gözlerim.

Bana yaşattıklarını seviyorum
öyle yalin öyle sade ..
Ne dünya kalıyor benimle
Ne de ben dünyada kalıyorum
Ne kargaşa ne hüzün
Sevgilim ,cennetül havadis gözlerin de bu mümkün..
Bu şahane sessizliğin içinde
Seninle olmanin bahtiyarliginda
Bir sarhoşum iki mesudum

Şimdi ,iki baktim gözlerine
Bak !
Ellerim şiir oldu benim.
Şimdi ,iki tutum ellerini
Bak !
Yüreğim gök kubbeyi, aldı aştı ,sana taşırdı beni
Şimdi ,bir duydu ya seni kulaklarım
Bak !
Nasil da ruhum da ,şenlikli bir bayram kopardı sesin ..

Şimdi durma sevinelim
Bu şahane sessizlik yalnıZca ikimizin..