Eylül ve bağ bozumu.
Havadaki hüzün ve üzüm.
Oh canıma değsin!
Ben eylül gibi bir şeyim
Sonbaharda açar,
İlkbaharda ölürüm.
Tuhafım işte!
Dikenlerin içinde gül,
Çiçeklerin içinde dikenim.
Hangi gönle girsem yavan.
Şiire çoban,
Şehre yabanım.
Şu deli yüreğime,
Beş kuruş etmedi para.
Hasadım aşk.
İnsan yabancılaştıkça,
Dökülürmüş yakınlarından.
Kendime çıkıyor yolum.
Havadaki Hüzün Ve Üzüm
Sevgi Gül İlkanKayıt Tarihi : 6.9.2017 22:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevgi Gül İlkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/09/06/havadaki-huzun-ve-uzum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!