Havada kalan açlığın resmidir her martı vapur seferleri anlarında.
İstanbul boğazında boğaz tokluğuna çalışırlar bir simit atana karşılığında bir takla.
Her öğlen yemeğimi Beykoz açıklarında onları doyurarak yerdim boğazda.
Boğazımdan geçmezdi ekmek onların takla sırası bitmeden.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta