Havada Bulut Yok Şiiri - Hatice Yıldırım

Havada bulut yok dağlarda duman.
Bu benim başımın karı sen misin.
Güzümden uzak gelmez baharım.
Benim ömrümün kışı sen misin.

Bir bahar seliydim çağlayıp taşan.
Yıkılan bendimin seli sen misin.
Gönülden gönüle bir olamadım.
Gönlümün uzağı eli sen misin.

Yazarken tükenen kalem gibiyim
Bu benim dalımın solu sen misin.
Tükettim kırk yılı sende bitirdim.
Bu benim ömrümün sonu sen misin.

Yorgunum yoluna koşamadım ben.
Ayağıma zincir vuran sen misin.
Ben bir şahiniyem yaralı gezen.
Yok sa beni vuran avcu sen misin...