Havada Asılı Şiiri - Mustafa Kemal Erdoğan

kalbimin işlemeli yastıklarında,
göğsünde gül yapraklarıyla aşkımızı gör rüyanda,
saçların örtsün sevgilerimizi,
savunmasız kalalım ne varsa....
her parçayı vesile yaparım senin için,
düş ve duyu dünyasını çizemem avuçlarına
gözleri hemen doluveren bir aşk resmedebilirim yanaklarına....
şişeler tabaklara yüz vermez,
yukarıdan bakmak değildir marifetleri,
dolduracak derinliklerde ararlar kendilerini,
her şey kırabilir onları,
dökülmektir ecelleri...
alıcı kan grubuyla başlayan alfabeden,
bir niteliğin yokluğuna ulaştığımda,
sen çıkıyorsun karşıma,
hangi yürekle bakarsam bakayım,
anlamın aynı gözlerimde...
sayı boncuklarını çeker gibi bir kenara ayrılmaz AŞK....
deniz kabuklularının içinden her zaman inci düşmez eline,
kimisi boştur,
kimisini aralayamazsın bile....,
başını yasladığın yastıkların kumaşlarında işlenmiş motif gibidir AŞK,
göz nurlarının ipliğe dizilip,yüreğine dikildiği renkli,minik boncuklar,
her kalp atışında dans eden şımarıklar....
yüreğimin kutsal alanına ayakkabılarını çıkarmadan giremezsin,
sevgilerime taban bastırmam kimseye,
doğmamış nice bebekler vardır içimde,
aşk suyunun içinde hisleriyle yüzerler,
tüm parmak uçlarımı ziyarete gelirler elini tutarken...
seni değil aşkımı anlatabilmek zordur insanlara,
Tanrı'nın bir kulu işte,
zayıf sadece bir not değildir öğrenciye verilen,
aşk için yüreğini kesen deli bir rüzgar,
yıkmadan esen fırtınalardan bir demet,
bunu biliyorum diye parmak kaldırabileceğin kadar seninleyim....
ABIHAYAT'ı içebilmek için masallarda yaşaman lazım,
sen,ben veya başka bir canlı yudumlayamaz onu,
AŞK,bu yüzden var,
efsanelerin dileklerini nehre bozuk para fırlatmadan yapabilen olgu,
yüreklere bırakılan sevgi meyvalarından damlayanlar....
darasına takılmadan ölçtüğüm sevgilerin içindeki güzel,
bakarken daha fazla duygularımın hapishanesine atıldığım sevgili,
dokunuşlarımda sarsılan hücrelerimi yenileyen yar,
ne çok adın var,
dil ısırtacak olağanüstülükte yaktığın kalbimin mucizesi,
kifayet kabul etmeyen aşkımın kurabiyesi,
ben ne çok uyurken gözlerinde öldüm bilsen....
çayı,soğanı ve tavşanı olan kara parçaları gibi kaldım düşlerinde,
yanına uzanamadım kirpiklerin duyar diye,
yüreğim ayak ucunda kıvrıldı kaldı,
üzerini gözlerimle örttüm,
aşk mı?
havada asılı kaldı......