Bir tek gökyüzü değişmedi.
Burnu havada değil,
Başı yukarıda gezdim ondan.
Yağmur bile düşerken yere
Çamur gibiydi.
Toprak kara
İnsan kederli
Yaşam kasvetliydi
Bir tek gökyüzü değişmedi.
Sen gibi mavi
Bazen ben gibi gri.
Bir kuşlar vazgeçmedi.
Bir ben..
Ne gökyüzünden
Ne senden.
Burnum havada değil,
gökyüzünde.
Senin kokun, senin mavinde.
Bir parça umudum kaldıysa, çoğu sendendi.
Geri kalanı gökyüzünden.
Kayıt Tarihi : 29.3.2016 09:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Tarihi: 20/05/2014 Eser: Ruhumun Bağ Bozumu / Sayfa: 132
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!