Açıl maviliğin sonsuz katına
Ey havacı bize el, göz, kanat ol!
Kurulup sonsuzun saltanatına,
Ey havacı bize el, göz, kanat ol!
Sen yüksel içime sonsuzluk dolsun
Sen yüksel uçuşun, mutluluk olsun
Sen ki ötelere uzanan kolsun,
Ey havacı bize, el göz, kanat ol!
Dağlar öbek öbek sıralanırken
Bulutlar, çözülüp aralanırken
Gün sanki dünyaya küstü sanırken,
Ey havacı bize el, göz, kanat ol!
Bir kuş gibi kanat kanat coşup gel
Ovalardan, yaylayardan aşıp gel!
Irmaklardan denizlere koşup gel!
Ey havacı bize el, göz, kanat ol!
Ümitler doğuran gökyüzü senle
Bir coşku taşıyor yere, gölgenle
Göklerden en güzel besteyi dinle;
Ey havacı bize el, göz, kanat ol!
Rıfkı Kaymaz
Kayıt Tarihi : 28.5.2006 12:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rıfkı Kaymaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/28/havaciya.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)