Havaalani misali bir veda

keske herkes gorebilseydi birbirinin gozundekileri
insanlar uzanabilselerdi keske her ozlediklerine
kurallar kimden geldi neden gecerliydi
imkansizlik neden, gurur pelerini nedendi

herkes kendine buyuk geleni tasir omuzunda
baskasini suclar bedeninki yuk agirlastikca
bilmezler mi ki kalptir altinda aciz bicare
o gurur denen ipekten pelerin varoldukca

yalniz cikilan bir seyahat benimki
ucak kalkana kadar suren bir telastan ibaret
alanda tanisanlar olur illaki
ama ekranlarda farkli saatler yazar hepsine

cogu zaman unutur yolcular vedalasmayi
kimis ansizin gitmek zorunda kali kapiya
kimisi not birakir binmeden o ucaga
kimisi kusmustur bazen aslinda

mahsun bekleyisler yasanir bazen bir kafede
ara sira kadehler kalkar ardindan askin
bazen d teselliye kosar yabancilar
zaman bosa da gitmisse sayet
bavullar donen durur o bantlarda