Hava neme duruyor,
sen yürüyorsun
kenti bir baştan bir başa.
Pencerelerine bakıyorsun
gittikçe senden geriye kalan kentin,
bembeyaz ütülü bir gömlek asıyor
az şekerli kahve benekli bir kadın eli
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta