Yine karalar bağladım
Yastayım bu akşam
Bu sefer yürekten ağladım
Yastayım bu akşam.
Yitirdim can sevdiğimi
Bir sevgi yumağı olsam
Gönülden, gönüle dolaşıp dursam
Ağlayan gözlere taştan kalplere
Sevgi aşılasam, mutluluk saçsam.
Çok uzaklardan yazıyorum sana bu mektubu
Uzun yıllar oldu, bağrından kopalı
Nasılsın sevdam
Bıraktığım gibimisin?
Yine oturuyor mu, âşıklar salacakta
El, ele kız kulesine karşı.
Ey ferman dinlemeyen deli gönül
Yine çırpınışlarını duyar gibiyim
Kanat açmak istiyorsun özgürlüğe
Ama biliyorum,
Bu sefer seni salmayacağım
Elimden uçurmayacağım.
Benim küçük dünyamda
Fırtınalar kopuyor
Fakat bunu kimse bilmiyor
Yalnız iki sırdaşım
Okuyorsa beynimi, yastığım
Döke biliyorsam yazıya
Herşeye heves ettim, kursağımda kaldılar
Anlatmak istedim derdimi, boğazıma takıldılar.
Vereyim kerkese sevgimi dedim, yüreğime sıkıştılar
Var olmanın dayanılmaz zorluğu,
Alnıma yazılmış, silmeye çalıştım, çıkmadılar.
Çoktan unuttum seni zalim
Artık
Adını bile hatırlamıyorum
Tüm olumsuzluklarını sana yolluyorum
Yaşattıklarının faturasını kestim,
Allaha havale ediyorum
Dün yine mazi gözümde canlandı
İçim seninle doldu taştı
Burnumda tütü verdin birden
Aklıma esiverdin aniden.
Salacağa indim
Eskiyi yâd etmeye,
Bilirmisin sen
Ümitlerin yavaş, yavaş yok oluşunu
Sevgilerin nasıl tükendiğini bilirmisin
Bilirmisin sen
Aşk alevinin küle dönüşünü
Bir hayatın sönüşünü, bilirmisin.
Bu gözler senden başkasına bakmadı
Senin kadar bu yüreği kimse yakmadı.
Yani, hayat boyu seni sensiz yaşadı.
Bari yanımda ol, ömrümün son deminde
Senden içeyim ecel şerbetini
Sen kapat ellerinle gözlerimi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!