‘’Demir kuş’’a binip bağladım kendimi.
Pır pır ederek yüreğim, kuşlar gibi uçtum
Masmavi uçsuz bucaksız gökyüzünde
Toplasan bir avuçtum.
Yeryüzü yamalı bir pactwork…
Baktım da, bulutların üstünden.
Hayret. Bulutların gölgesi de varmış
Evler, kibrit kutusu..yüksekten.
Zaman durmuş gibi geliyor insana
Sanki havada asılı kalmışçasına bir an
Ağır çekim gibi hissediyor insan
Kurtulmuşsun gibi kendi ağırlığından.
Yağmur sonrası geçtik o hızla
Gökkuşağının ardından ve altından
Morarmış bir aşkı topladık
Gece, yıldız tarlalarından.
İstikbal göklerdedir çocuk
Kendi uçağını kendin yap.
İzmir-mart-2010
Ekrem BozkurtKayıt Tarihi : 3.4.2013 00:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!