Deniz yanıyordu, uyurken gece
Ay yanıyordu,
Terk edilirken bu köhne sokaklar
Duvarlardan kan sızıyordu
Tıklım tıkış doldurulmuş valizler isyan ediyordu
Siluetler karanlıktı, bakışlar karanlık…
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta