Hatunum Şiiri - Abdullah Akar

Sen dağların nazik çiçeyi
Sakın kırılmıyasın hatunum
O gül kokan yapraklarında
Sakın solmıyasın hatunum

Baharda açılan yapraklar gıbi
O mıs kokulu güller gibi
Kırlarda açılan bahar çiçeyi gıbi
Herdem sen goncasın hatunum

Sen gittikçe yaşlanıyorsun
İçimdeki narı ateşliyorsun
Nice dertleri yüreyime işliyorsun
Sakın eller gibi dertlenme hatunum

Sen hastalanınca yüzüm gülmiyor
O acıların hiç içimden gitmiyor
O gül yüzün gözlerimde tütüyor
Sensiz yaşamanın tadı yoktur hatunum

Artık gülsün senın o gül yüzün
Nezaman gidecek yüzündeki o hüzün
Ozaklara dalmış gibi görünür yüzün
O yüzün öldürür beni hatunum

Sen gülersen yüzüm hep güler
Sen ağlarsan içerim kan ağlar
Seni görmeyince dünyam kararır
Sensiz hayat neye yarar hatunum

Akar gözlerimden yaşlar dolanır
Kulaklarımda halen sesin çınlanır
Sensiz bu halime eller bile ağlanır
Sensiz buralar neye yarar hatunum

Bir çiçek gibi günlümde açtın
O güzel kukularını tenime saçtın
Sen hem gönlüme hem başıma taçtın
Sensiz köşkü sarayı neyliyeyim hatunum

17 Mayıs 1994