Hatun Kişi Niyetine Şiiri - Alican Sofu

Dudaklarımdan çıkan hiç bir cümleye sığmıyor acım,
Sensizliği gözlerime sakladım,
Yağmursuz gecelerde, sen seversin diye yağdırıyorum yaşları yanaklarımın üzerine.

Yokluğunu binlerce kez sorguladım, ölüme mevzilenmiş şiirlerde,
ve artık biliyorum sevgili,
Kavuşmalar hep ırak,
Ellerimizin birleşmesi, hep vuslat hep yasak!

Sen bana, yeni gitmeler ararken,
Ben seni dudaklarımda sorguladım,
Çünkü, amin diyebildiğim tek dua sen kalmıştın!

Şimdi saf tutuyorum sana,
Hatun kişi niyetine,
Ne olur bu son olsun,

Öyleyse,
Helal olsun,
Helal olsun,
Helal olsun.

Ulan!
Kaç canın var ki?
Kendine ölümlerden ölüm beğeniyorsun!

Hadi, durma! Sarıl bana sevgili,
D/üşüyorum.

Sana yazdığım şiirleri, kefen niyetine kullanmaktasın.
Hadi çık artık, suskunluğun tabutundan,
Ağlatma beni sevgili!
Ağlamamı istemezdin!
Yanımdayken benden önce düşerdi yaşların yere,
Şimdi neden gittin?

Bilirim, tek kişilik mezara sığar yüreğimiz.
Harf harf susadım sana,
Kana kana sevdim seni hatırlasana,

Hadi ört beni kendine,
Yıllarca duralım beyazların huzurunda.
Hatun kişi,
Bırakma beni buralarda...