Her şafakta senle girer, gün ışığı hücreme,
Hattat olsam nakşetsem, ismini her hücreme…
Ok olsam fırlatsalar, izlerine yetişsem,
Yeniden doğabilsem, aşkın ile yetişsem…
Cismindeki kokuyu, her yanıma sürünsem,
Aşkın ile yıkılsam, kapılarda sürünsem…
Sorsalar! Aşık nerde? Ben diyerek atılsam,
Ben demekten usanmam, zindanlara atılsam…
Ölümden korku neden? Kavuşacağım Hakk’ıma,
Rızkın ateş dense de, ben razıyım hakkıma…
Kayıt Tarihi : 14.2.2006 12:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tekin Tuzsuz](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/02/14/hattat-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!