Hattab Şiirleri - Şair Hattab

Sol tarafımda bir sızı.
Diri diri gömülmüş gibiyim, yaşlarım mekkeli bir kızın.
Tövbeleriniz sevaplara dönüşecek. demişti sevgilin, sevgilim.
Tam tersini yapıyorum, nefsim benim hırsızım.

Nefsimden kaçtım, cenneti aştım yalpalandım.

Yaptıklarına karşı bütün hücrelerim eylemde.
Bunca yaptıklarından sonra sevsen ne!
Beynim kalbime karşı çıkıyor, sevsem de.
Seni Fatiha'da kurtaramaz Kevser de!

Güz'ümdün.

Unutmadım, kuruttun yãr beni.
Varlığına nazaran yokluğuma var denir.
Yaktı, körükledi içimdeki bu har beni.
Doldurdun içimdeki sonsuzluk vãdeni.

Yaptıklarımı unut, beni unutma.

Aklım, kalbimden çıkacaklara muhafız.
Adın eklendi en çok arananlara; bu ne hız?

Kürt, Türk, Laz, Çerkez;
Irkı sorgulayacaksan vicdanını terk et!
"Irkçılık yapan bizden değildir. buyurmuş, (Efendin!)
Yolcu musun, yolsuz mu? Sen seç.

Yere düşen şu müslümanı kaldırın.

- Neden hãlã beni seviyorsun?
- Çünkü dünyada nefret edilecek başka kimse yok.

Sure'm diye adlandırmıştım seni.
Bu sana son şiir'im, sevin.
Gittiği her yokuşa beni de sürükleyen kadın;
Ben artık gelmiyorum, sen in.

Üzerimden koca bir yük kalktı.

Görmeden sevdim seni, ölmeden.
Seni bir gün seven, bir ömür eder.
Sensizliktir kalpleri kömür eden.
Görün hemen, ölü beden.

Göz güzeli, kalp sevdiğini beğenir.

Anlayamazsın insanlar neden üzülür?
Bir gözden tonlarca yaşlar süzülür.
Onlarca yaşın yok mu çözümü?
Her başlangıç her ayrılığın közüdür.

Süzülür gözlerimden tonlarca yaşım.

Sabahın dördü, bulutlar gökyüzünü ördü.
Gökyüzü kapanmaya yakınken gözlerim gül yüzünü gördü.
Yeryüzü göldü, seni göremeyen gözlerim kördü.
Hiç aşk görmemiş görgüsüzün öldü.

İsteyene gözyaşı dökerim, gözlerim çeşmeli.