Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Bestelenmesi isabet olmuş Zaten meleodisi kendi içinde. Şiir su gibi akıp gitmiş.
Sevgili Kardeşim, değerli ♥antoloji.com♥ şairi Sayın: Cebbar Korkmaz.
Gönül incileri ile yazılmış muhteşem bir şiir olmuş.
Beğenerek ve saygı duyarak okuduğum bu şiirinize Tekirdağ'dan Dördüncü tam puan geliyor.
Duygu, emek, sabır ve hünerle ortaya çıkardığınız nadide eserinizi tebrik ederken; başarınızın daim, kaleminiz her dem kudretli olması ve ilham perinizin başınızdan eksik olmaması dileklerimi sayfanıza bırakıyorum.
_____*♥♥♥♥♥♥*____şair kâlbinize____*♥♥♥♥♥♥*
___*♥♥♥♥♥♥♥♥* ___armağandır.____*♥♥♥♥♥♥♥♥*
_*♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥* ___ilhamınız_____*♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥*
_*♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥* ____bol______*♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥*
_*♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥*___olsun____*♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥*
_*♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥*__________*♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥*
_*♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥**_____**♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥*
__*♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥__*__♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥*
___*♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥*__*♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥*
____*♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥*
_____*♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥*
_______*♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥*
_________*♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥*
__________*♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥*
__________*♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥*
___________*♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥*
___________*♥♥♥♥♥♥♥♥♥*
____________*♥♥♥♥*
_____________*♥♥*
____________
_______________
____KutluYORUM
Sevgi ve saygılarımla. Yorum + Antoloji + Tam puan.
Yeni yılda sağlık mutluluk be başarı dileklerimi iletiyorum.
Her şeyin en güzeli sizi ve sevdiklerinizi bulsun efendim.
Dr. İrfan Yılmaz. - ^'^'^TEKİRDAĞ. -
Yürekten kutlarım....Kalemlnlz daim olsun.....Saygılarımla...
beğeniyle okudum güzel şiirinizi, yüreğiniz daim olsun, sağlık ve esenlikler diliyorum, tam puan antoloji
selamlarımla
Bu şiirin besteside içinde sanırım.
Çünki ifadelerde müziğin ritmini hisseder gibiyim.
Tebrikler Cebbar kardeş.,
selam ve saygılarımla
Şarkı tadında mükemmel bir eser...
Tebrik ediyorum...
Saygılar.
yüreğin sitemi bile güzel düşer usta kalemden. kutlarım çok güzel olmuş. eminim bestesi dahada güzel olmuştur müzik eşliğinde.
Güzel şiirini okurken dizelerin sekizlik olduğunu gördüm ancak her dörtlüğün sonundaki yani son dizeler dokuzluk olmuş, gözden mi kaçtı bilmem amma düzeltirsen daha akıcı olur kanısındayım tabii ki taktir sizin .
(Attım senin hatırın için ) yerine (Attım senin hatırına)
Yaktım senin hatırına
Yaktım senin hatırına gibi selam ve sevgilerimle.
'HAKKIN HATIRI ALİDİR, HİÇ BİR HATIRA FEDA EDİLMEZ!'
Hayırlı çalışmalar.
Bu şiir ile ilgili 8 tane yorum bulunmakta