Gece yarısıyla hatrıma düşüyorsun
Her gece yeniden ezberletiyorsun yüzünü
Belki sende böyle ani telaşlanıyorsun
Belki adım diline gelince
Sancılanıyorsun
Çünkü her gece bu yaşadığım
Seni de hala kendim gibi zannediyorum
Öylesi çok oldu ki sesini unutalı
Her ses verene dönüyorum sen sanıp
Özlem, anlattıkça ağırlaşan kelimelerden
Öyle çok oldu ki seni özlemeyi özleyeli
Her güne hasretini dindirmek için uyanmak
Nasılda tatlı bir meşgaleydi
Şimdiyse her an biraz daha yokluğunu çoğaltmak
Rüyalarımın sana kavuşamadan kesilmesi
Oysa yalnızlık denilen izbemde en çok özlenen
Nerde hüzün deviren yar gülümsemesi
Kabaran bir damar gibi, içime sığmıyor acım
Kanadına alışamamış kuşlar gibi, yalpalıyorum
Üstüme sinen eylemsi kuşkularımdan anla
Her yeni hamlemde biraz daha mat oluyorum
Unutmanın alakası yokmuş zamanla
Utanalı beridir seni unutmaktan
Daha bir hızlı yaşlanıyorum
Gece yarısıyla hatrıma düşüyorsun
Bende kaderime bir kez daha lanet okuyorum
2007-09-29
Kayıt Tarihi : 28.10.2007 04:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!