Hatırlıyorum Şiiri - Fatma Çelik 2

Kar yağardı lapa lapa, bir boy yığılırdı
Benim boyum
Saçaklardan sarkan buzları nasıl da kırar kılıç kalkan oynardık
Balkona asılan çamaşırların ipten alındığında bir kazık gibi durduğuna hayretle bakıp
İçeri soba üstüne kuruması için alırken, yavaş yavaş çözülmeye başlayan elbiselerin o temizlik kokusu
Burnumun direğini sızlatıyor bugün.
Köşede bir yatak, hasta adam beyaz kuşaklı, saçlar kırlaşmış,
Pervane bir kadın
Havada portakal kokusu, fonda cızırdayan demliğin sesi
Fokurdayan suyun eşlik eden hoş melodisi
Evde bir insan kalabalığı, hepsi aileden
Görünürde uzak ama görünmeyen de yakın…
Belki de tam tersi bilinmez
Zıtlıkların yardımlaştığı bir ortam
Mandolin teli tıngırdar, duvardaki dolapta şiir antolojisi, tepemde Eifel resmi,
Okunmasından korkulan, saklanan kitaplar
Maneviyatın sarmaladığı bizler
Sevginin sıkıca kuşattığı ama asla sahneye çıkamadığı kaçamak bakışlar
Baskı mı korku mu bilemediğim dayatma konuşma replikleri…
Uzun kış gecelerinin sevgi örsü, çekici, çivisi, boyası
Her vuruşta emeğin insana yansıması
Bazen folluktan alınan sıcacık bir yumurta,
Bazen ağacından kopardığım bir armut,
Bazen de beni uçsuz bucaksız hayallere salan o caanımm ceviz ağacım benim
Senin yüzünden bak, her şeyi hatırlıyorum