Zamanlardan zamansız bir andı
Güneş ekitiğim bir mevsimde kardelenler açıyodu
Hatırlıyorum
İçimde garip bir duygu çarpıyordu yüreğimin kıyılarına
Ya aşktı ya da aşka benzer bir hissiyattı
Yorgun argın ve biraz dargındı,
Gözleri yangındı hatırlıyorum
Gözlerimden yüreğime yol bulmuş ona ilerliyordu
Ürkek tedirgin yanlızlığımın galiba sonu geliyordu
Ayrılık şiirlerine aşina kalemimde tümceler
dilsizleşiyordu
Biraz mutlu biraz umutlu
Biraz kuşkulu bir silgi ile eski cümlelerim siliniyordu
Doğrusu yanlışı, doğusu batısı bir oluyordu
Hatırlıyorum
Öyküler, hayaller ve bitmek bilmeyen mecaller ürüyordu
Gönül yollarımda bu defa ilk kez bitmez süsü verilen bir aşk yürüyordu
Mardin''in çayından daha kaçak, Veysel''in sazından daha dertli
Sen dahil kimse ama hiç kimse yüreğimdeki düğünümüze davet edildiğini bilmezdi
Evet, Zamanlardan zamansız bir andı
Güneş ektiğim bir mevsimde kardelenler açıyordu
Hatırlıyorum
Ben sana baktığımda yüreğimden ılık bir su ile aşkın demleniyordu
Her gece düşümde baş ucuna oturur yanaklarından dudaklarına firar ederdim
Kış masalları anlatırdım sen uyurken, sen hariç bütün kainat beni dinliyordu
Tane tane ziyaretine düşüyordu kar
Hatırlıyorum
Kayıt Tarihi : 28.3.2018 01:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!