Ey fâni sevgili!
Hapsetti gözlerin beni müebbet,
Unuttum desem de, hatırlıyorum;
Kendime kendimi etmişin gurbet,
Unuttum desem de, hatırlıyorum..
Kâf Dağı'nın ardı kar oluyorsun,
Hücrelere kadar nâr doluyorsun,
Gönlümde inanma yâr soluyorsun,
Unuttum desem de, hatırlıyorum..
Ömrümün her ânı sürgünde gibi,
Sonunda bulduğum sabrımın dibi,
Demek kadar kolay değildir tabi,
Unuttum desem de, hatırlıyorum..
Bâzen düşünürüm neydi sendeki?
Acaba bırakan etki bendeki;
Yansıyor, çürüyen perde tendeki,
Unuttum desem de, hatırlıyorum..
Kendimi unuttum seniyse asla!
Yapayalnız kaldım devâsa nâsla,
Mahşere giderim gönlümde yasla,
Unuttum desem de, hatırlıyorum..
Bilmem ki ne zaman sönecek bu kor?
Gel de sen şu hâli mümkün ise yor;
Aşkın hem çok güzel hem öylesi zor,
Unuttum desem de, hatırlıyorum..
Anladı kul Adem Aşkın nedendir;
Sevdiği ne sîmân ne de bedendir,
Elest Meclisi'nde O, var edendir,
Unuttum desem de, hatırlıyorum...
Kayıt Tarihi : 17.4.2016 08:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!