İlk bahar mı özlüyorum, yoksa yazı mı?
Hanendeyi mi, yoksa sazı mı?
Biliyorum ki en çok da seni!
Yeşil gözlerinin rengini.
Yüreğim sızlıyor hatırladıkca,
Bardağını, tarağın, mendilini.
Hele, hele güzelliğini, kendini.
Gözüm yaşlı resimlerine bakıkca.
Giysilerini toplarken, yardım için de olsa,acı ve hüzün duydum.
Yine de 'muhtaclar, yakınlar' diyen Tanrının emrine uydum.
Bir kaçını hatıara diye sakladım dolapta,
Zaten her an kalbimdesin, eminim bu bâbda
Yusuf Cantürk(E.Hv.Kur.Alb.) (kadıköy-20-06-2009)
Yusuf CantürkKayıt Tarihi : 23.6.2009 16:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Eşim 11 ekim 2009 da rahmetli oldu. Giysilerini, gömüldüğü, köyüme götürüp fakirlere dağıtmak maksadıyla, gardolaptan toplayıp kutulara koyarken çok acı duydum ve hüzünlendim. hatta hatıra olarak birer parçasını muhafaza etmeden yapamıyacağımı anladım ki bu duygularla bu şiiri yazdım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!