Hatırlıyormusun prenses ne kadar çok severdin günbatımında başını omuzuma yaslayıp batan güneşi izlemeyi bende çok severdim senin ipek gibi saçlarını okşarken güneşin battığını görmeyi ama sen gittikten sonra öyle birşey olduki yokluğunu kaldıramadı yüreğim artık günbatımına kalmak istemiyorum hani sen yoksun ya o günbatımında beynime şimşekler çakıyor yüreğim zehirli bir hançer batmışcasına sızlıyor günden güne eriyip gidiyorum çözünen buz misali
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta