Hatırlıyor musun? Şiiri - Halil İbrahim ...

Bir bahçemiz olacaktı,
İçinde lâle, sümbül, gül.
Gül dalında solacaktı,
Öterken dertli bülbül.

Bülbül ağlayacaktı güle.
Gül naz edecekti bülbüle.
Ağlayacaktık sevinçten,
Gezerken orada el ele.

Gül koparıp bahçemizden,
Takacaktım göğsüne.
Kuşlar yuvaya çekilirken,
Türküler yazacaktım sevgine.

Bakarken penceremizden,
Uçsuz bucaksız göklere.
Dalıp gidecektik sen ve ben,
Sonsuz güzelliklere.

Bir kızımız olacaktı, adı Sevgi.
Neşe ve umut evimize.
Anne! baba! diyen tatlı bir ezgi,
Dolacaktı her gün gönüllerimize.

Hayat akıp gidecekti,
Mutluluğumuzdan bihaber.
Biz de gidecektik el ele,
Bir ömür boyu beraber.

Öykümüz yazılacaktı kitaplara,
Sevdiler, sevdiler, sevdiler…
Derin ah çekecekti bakan o satırlara,
Diyecekti, ah! hep böyle olsa sevgiler.

(Bizim Sevgi Bağları 39)

&. Sevmeyi bilmeyenlerce, masum sevgilere yaşatılan ümitsizliğin hüznünü yansıtır, ilk sevgi şiirlerim.