Tanıştığımız ilk günü hatırlıyor musun?
Yağmurlu ve soğuk bir geceydi
Ama yürüyordun sahilde hırçın ve sinirli
Önceleri yanına gelmekten korkmuştum
Sonra sokak lambasının göz kırpmasıyla
Geldik göz göze birden gülümsedin bana
İşte o an cesaretimi topladım vardım yanına
Kelimeler dudağımdan çıkarken sanki
Söküyorlardı yüreğimi ellerim titriyordu
Saçının esintisindeki geceye bıraktığı kokudan
Ayaklarımın bağı çözülmüştü anlamadan ne olduğunu
Bir başka yansıyordu ay denize nazli nazlı ve cilveli
Dudağından sözcükler melodi gibi çıkıyordu
Mest eyliyordu kalbimdeki sızıları geçiyordum kendimden
Bir çay bahçesinde oturuşumuzu hatırlıyor musun?
Garson buyur derken şaşkınlıkla sarılmıştım birden
Şaşırmıştı garson kala kalmıştı
İçememiştim bir bardak çayı dökmüştüm üzerime
Ellerini ilk o zaman tutmuştum titrek bir halde
Sen ise sanki bekliyormuşçasına sımsıkı sarmıştın
Yanıma sessizce gelip omzuma yaslanmıştın
Sana ilk sözümü o zaman vermiştim seni bırakmayacağım demiştim
Hatırlar mısın yine öyle bir gece gitmiştin sensizliğe hapis edip
Unutmuşsundur bekli beni titreyişimi
Ama ben bıraktığın o cay bahçesindeyim
Elimde bir bardak çay içemiyorum etrafa serpiyorum
Gelen geçen halime gülüyor çocukların oyuncagı oldum
Bil ki sözümden dönmedim seni bırakmadım
Yüreğimden dudağımdan günümden
Seni seviyorum
Kayıt Tarihi : 8.12.2016 15:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tanıştığımız ilk günü hatırlıyor musun? Yağmurlu ve soğuk bir geceydi Ama yürüyordun sahilde hırçın ve sinirli Önceleri yanına gelmekten korkmuştum Sonra sokak lambasının göz kırpmasıyla Geldik göz göze birden gülümsedin bana İşte o an cesaretimi topladım vardım yanına Kelimeler dudağımdan çıkarken sanki Söküyorlardı yüreğimi ellerim titriyordu Saçının esintisindeki geceye bıraktığı kokudan Ayaklarımın bağı çözülmüştü anlamadan ne olduğunu Bir başka yansıyordu ay denize nazli nazlı ve cilveli Dudağından sözcükler melodi gibi çıkıyordu Mest eyliyordu kalbimdeki sızıları geçiyordum kendimden Bir çay bahçesinde oturuşumuzu hatırlıyor musun? Garson buyur derken şaşkınlıkla sarılmıştım birden Şaşırmıştı garson kala kalmıştı İçememiştim bir bardak çayı dökmüştüm üzerime Ellerini ilk o zaman tutmuştum titrek bir halde Sen ise sanki bekliyormuşçasına sımsıkı sarmıştın Yanıma sessizce gelip omzuma yaslanmıştın Sana ilk sözümü o zaman vermiştim seni bırakmayacağım demiştim Hatırlar mısın yine öyle bir gece gitmiştin sensizliğe hapis edip Unutmuşsundur bekli beni titreyişimi Ama ben bıraktığın o cay bahçesindeyim Elimde bir bardak çay içemiyorum etrafa serpiyorum Gelen geçen halime gülüyor çocukların oyuncagı oldum Bil ki sözümden dönmedim seni bırakmadım Yüreğimden dudağımdan günümden Seni seviyorum
anlam derinliği olan duygulu anlaşılır harika bir şiir okumanın hazzını tadım kaleminiz susmasın var olsun kutluyorum
TÜM YORUMLAR (1)