Hatırlıyor musun?
Ben sana “Seni Seviyorum” diyememiştim
Yanında sadece titriyordum
Gözelerine uzunuzun bakıyordum
Sonra sen bana elini uzattın
Ve göz göze geldik
Bakışıyorduk öylece
Gözlerimiz konuşur olmuştu sanki
İkimiz de birbirimize bir şey söyleyemiyorduk
Ağlamaya başladın
Ve bir an yanımdan ayrıldın
Yanımda bıraktığın bir notla
“Sensiz nasıl yasayacağım”
Duydum buralardan ayrılıyordun
Seni en son bir deniz kıyısında
Bir köşeye sinmiş öylece simit yerken,
Rüzgar saçlarını savururken görmüştüm
Yanında yaşlı bir bayan; annendi eminim
Martı seslerini dinliyordun
Yanına koşmak sana sıkıca sarılmak istedim
Ayaklarım beni sana dürtüyordu
Yaklaştım…Yaklaştım…Daha çok yaklaştım
Kolundan tuttum kendime çektim
“Anne sen misin? Lütfen biraz daha kalalım”
Sen artik görmüyordun..
Annene döndüm..Ağlıyordu.
“Anne ne olur biraz daha kalalım”
Sıkıca sarılmak istedim..
Tanrım ne kadar güzeldi
Sonra bana bıraktığın not aklıma geldi
“Artik bensiz yasamiyacaksin, Seni bırakmayacağım”
“Sen…Sen…”
Ağlıyordu,Bir şey diyemiyordu
Sadece ağlıyordu ve son sözü
“Seni Seviyorum” olmuştu..
Kayıt Tarihi : 7.7.2009 01:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!