Akşamın şu saatinde
Tam on sekiz otuzda
Her gün yolunda idim
Belki de çıkış vakti
Yer alacaktım solunda.
'Daha gelme' diyerek
Kendini aldatırdın
Gizli gizli gülerek
Arabadan inerdin.
Konuşmaların aynı
Nota içinde çıkardı
Ben gibi bir insan oğlu
Bundan bir şey anlamazdı.
Heyecansız ve sakindi
Konuşmanla hareketin
Yanından ayrılmamla
Oluyordu selametin.
Kayıt Tarihi : 19.1.2004 12:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!