Ben senin can yoldaşın, hayat arkadaşın
En iyi dostun hani o tek sırdaşın
Her şey bittiğinde yanına kalanın
Ne kadar ömrü varsa sana adayanın
Ben uykusuzluğunu bölüştüğün
Ben yorganın hani o üşüdüğün
Kolunda omzunda göğsünde
Hani o en mutlu olduğun ömründe
Karanlıkta uzanan o el benim
Hani huzur bulduğun sessizliğinde
Şarkında şiirinde her sohbetinde
Her şeyi unuttuğun o güldüğünde
Tam yolun ortasında bıraktın elimi neden?
Hangi özre sığar, döner miyim gittiğimde?
Unuttun beni, bi eksiklik yok mu sende?
Sevmeyi unuttun
Fark edilmez miydi yokluğum.?
Kendinden kaçarken
Almayı unuttun
Düşürüp gözlerinden
Yerine koymanı unuttun
Yüzünü çevirdiğin her yerdeyim hala
Arkana bakmayı unuttun
Hatırlatırım sana
Bir eksiklik yok mu hayatında?
Bir boşluk Bir anlamsızlık, bişey bişey,
Beni sevdiğini unuttun farkında mısın?
Fark edilmez bişey miydi yokluğum.?
Adımın yerine bir nokta koydun
Kendini benim yerime koymayı unuttun.
Seni kaybettiğim yerdeyim hala
Döneceğin yeri unuttun,
Hatırlatmam bin daha
Kayıt Tarihi : 3.12.2007 11:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
1 Aralık 2007 İki kişilik yalnızlıklardır zor olanı. Önce umut sonra sabır sonra da sevgi ayağını sürüye sürüye ağır ağır geçer açık kapılardan. İnsanın yaşadığı hayata saygısı kalmadığında konuşulan şeyler konuşulduğu yerde bırakılır. Anlaşılmadığında yalnızdır insan ve sevmek kelimlerle yalnızca süslenebilir. Hiçbir sevgi saygısız, umutsuz ve mutsuz değildir. Sevebilirim zannettiğin zamanlara itafen sözcükler....Kelimeleri çekip aldığında kalanın ne olduğunu bir kez daha görmek ve gördüklerin hakkında bişeyler yapmak ne istediğini bilen insanlara özel olsa gerek. Sevginin posasını çıkarıp ondan güzel görünmesini bekleyenlere köprüden önce son çıkışı kaçırma demek lazım. Tarifini etmeye başladığınızda pazarlığını da etmeye başlarsınız ki... ucu sizde kalmış çekiyorsunuz demektir artık. Kırılıp aynı yerden bir daha tutmayacak ellere. 15 Mayıs 2007 (ben biliyorum ama sen bilmiyorsun nereye gittiğimi demişti bir mayıs akşamı, nereye gittiğimizi ikimiz de biliyorduk ve bu seçim seçim gerektirirdi. Gerektirdi de. Herkes kendi hayatının biriciğidir... Selametle, R.D
TÜM YORUMLAR (1)