Unutuyoruz bazen;
Aslında aklımızın bir yerinde hatırlatma sesinde.
Zaman çok icraat yok.
Kendimize kızıyor, yaptığımızdan geri kalmıyoruz.
Vazoda kuruyup gitti çiçekler, gözümüzü oya oya.
Çiçekçinin önünden geçiyorum, selam vermeden kaça kaça.
Unutmuyorum aslında.
Bahanem yok.
Sesim çıkmıyor.
Vazo halen boş, karşısında terletiyor.
Bünye alışmış, alıştırmış bi kere.
Şimdi aklımda, üzerindeki nota ne yazsam acaba.
Kayıt Tarihi : 24.11.2012 19:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!