Hatırlatma 2 Şiiri - Mehmet Ayhan Günaydın

Ey örtünen kardeşim, namusuydu örtünüz
Öyle derdi gelmeden, geldi siz de gördünüz.
Benim lafım değildir, ak iktidar söyleyen,
Bir buçukmuş yüzdeyle, buymuş bütün gücünüz.

Ağaç önemlimidir, siz ormana bakınız
Orman var ya önünde, ağaç yoktur sayınız.
Ben demedim, o diyen… -“işte size tavsiyem,”
Zorlanmasın iktidar, peruk takıp çıkınız.

İktidara gelmeden, şikayetler ediniz
Buraya da değil ha, Avrupa’ya ediniz
Örtünene zulümdür, müdahale bence de
İktidara gelince, hemen geri çekiniz.

Ey örtünen kardeşim, şimdi hele kulak ver.
Açmazını diyeyim, dinle, düşün ve hak ver
Öncesini söyleyim, sonrasını diyeyim
Götür eli başına, kızma, düşün ve hak ver.

Cuma namaz sonrası, meydana inerdiniz,
aklaşmadan iktidar(!) , gösteri ederdiniz.
Hatırlayın şöyle bir, ak öncesi, sonrası
Bilemedim affedin, çözdüde mi sindiniz?

Elbette ki hakkını, her yerde de ararsın,
Zulüm varsa bir yerde, direnip de alırsın.
Sendense de zulmeden, geri adım atmayıp
Kimse sana zulmeden, ona karşı çıkarsın.

Senden dedim ya bakma, görüntüyü söyledim
Senden midir durda bak, peşlerinden gittiğin? !
Ne söyledi, ne yaptı, her şey gözler önünde
Bunca güçle elinde, iktidarken, seçtiğin.

Hele şöyle bir düşün, başta iken yapmasın
Efelensin gelmeden, gelince hiç takmasın.
Sıkışınca yeniden, dönüp şöyle göz kırpıp
Seni ve de inancı, Oy için hatırlasın.

Sözüm şimdi sanadır, ey örtünen kardeşim
Örtü, emridir Hak’kın, insan hakkı bilirim.
Samimiyse inancın, kullandırtma kendini
Kandırmaya Allah’ı, kimse niyetlenmesin!