Hatırlatır Maşuk Kendini

Düşerim bazen yalnızlığın karanlık hücrelerine
Ve öylesine biçare hissettiğimde kendimi
Ansızın aydınlatır her yanı bir ay gibi
Hatırlatır maşuk kendini.

İçim içime sığmaz bazen
Bu neşeye onu ortak etmezsem eğer
Hatırlatır maşuk kendini.

Onu düşünür yatarım sonu meçhul uykulara
Geceleyin birdenbire uykumun ortasında
Bir gür seda gönderir de
Hatırlatır maşuk kendini.

Meşakkatlidir yare giden yollar
Bu yolları ancak aşk açar
Ne zaman azmimi kifayetsiz bulur
Hatırlatır maşuk kendini.

Ömür bir seyahattir aslında
O der ki sadık ol kılavuzuna
Bekler seni sonsuzluk havuzuna
Eğer gönlün düşmüşse faninin süsüne
Hatırlatır maşuk kendini.