Hatırlasana
Ervah-ı ezelden gelmeden önce
Sonsuzluğa baktım hatırlasana
Zaman bittiğinde dünya dönünce
Tüm bendimi yıktım hatırlasana
Sorduğum soruda beni anlattım
Bir gönül de doğdum birinde battım
Sevgide var oldum duyguda yattım
Kalpten kalbe aktım hatırlasana
Uyudum uyandım yalnızlık dağı
Bağladı kolumu sevdanın bağı
Gönlümde yandıkça aşkın ocağı
Arş âlâya çıktım hatırlasana
Gezip dolaştıkça düştüm sonsuza
Tat oldum bitimsiz bal ile tuza
Uzatım elimi el verdim uza
Bu dünyada yoktum hatırlasana
Bendeki gerçeği yok etti düşüm
O gündür bu gündür bitmedi işim
Gökte ekilmişim yerde bitmişim
İki resim çektim hatırlasana
Doğduğumda öldüm anladım bunu
Madde madde okudum ya kanunu
Değirmensiz öğütürken ak unu
İhlasî’yi yaktım hatırlasana
Bekir Akbulut (Ozan ihlasi)
18.06.2022
Kayıt Tarihi : 18.6.2022 09:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Sevda", yeni dilde ve tıp dilinde adına "Melankoli" denilen çok tehlikeli bir kalı ve ruh hastalığının eski dildeki adıdır.
"Aşk" , "Işk" kökünden türetilen bir kelime olup, mana olarak da, sevenin sevdiği kişiyi -tıpkı sarmaşığın kendisine payandalık yapan canlı ağaçlara yaptığı gibi- severken boğup öldürmesi demektir.
"Arş" , Allah'ın kainatı yarattıktan sonra üzerine kurup, üstüne kurulduğu bi-misal tahtının adıdır ki, onu sekiz melek taşır. Dolayısıyla oraya görevli meleklerin dışında hiç kimse ulaşamaz.
Hayırlı sınavlar.
TÜM YORUMLAR (1)