Hatırlarmısınız Dostlarım

Hatırlar mısınız dostlarım;
Tanıştığımız ilk günü,
Hatırlar mısınız dostlarım,
Ayrıldığımız ilk günü,
Hani bir yaz tatili,
Ardından hepimizin dilinde
Bir Orhan Gencebay şarkısı,
Vardı ya hani üç aylık bir ayrılık,
Vardı ya hani dilimizde aşkımızın
Bir ümit şarkısı...
Bunları hatırlar mısınız dostlarım....
Ardından yeni bir dönem,
Yeni arkadaşlar,
Sonra bizi yine birbirimizden
Kopardılar,
Ama kopmadı dostluk bağımız,
Yıkılmadı temelimiz,
Sarsılmadı umutlarımız,
Tek bir bilek
Tek bir yürek sarıldık hayata...
Hatırlar mısınız dostlarım,
Yaptığımız delilikleri,
Hatırlar mısınız,
Bir kahpe için kendimizi nasıl yediğimizi,
Bir volkan gibi akmıştı gözümüzden yaşlar,
Hatırlar mısınız...
Sonra hayatı takmayıp ta
Yalnız üçümüz sokaklarda kuru ekmek yerken,
Birbirimizin haline nasıl güldüğümüzü
Hatırlar mısınız,
Parasız pulsuz zamanlarda,
Elimizde dumanı ağır bir kısa samsunla
Nasıl efkar dağıttımızı,
Hatırlar mısınız...
Sonra gün gelip da aramızı bozunca şerefsizler,
Nasıl birbirimizi aradığımızı,
Kılıfına uygun bir bahane bulup ta,
Öpüşüp barıştığımızı
hatırlar mısınız...
sonra her buluşmamızda yeni kararlar alıp
sonra ne olursa olsun
uyguladığımızı hatırlar mısınız...
bir gün bir çay bahçesinde hasret giderirken üçümüz,
Sivas lafı çıkmıştı birimizin ağzından,
Tamam lan dedik,
Olsun dedik,
Gideriz dedik,
Ve ertesi gün trendeydik...
Hatırlar mısınız...
Trenin tekerleri her boşluğa gelişte
Nasıl takırdardı hatırlar mısınız...
Sonra hep bir ağızdan
Bir Orhan Gencebay şarkısı,
Elimizde sigaralar,
Dudağımıza isyanlar,
Umuda doğru yaptığımız yolculuğu
Hatırlar mısınız...
Trenin altı kişilik odasında,
Ayak bir yanda, kol bir yanda,
Telefon bir yanda sigara bir yanda,
Ama isyanların hala dilimizde olduğu zamanları
Hatırlar mısınız?
Sivas ta kendinize bir amele bulup ta,
“Mehmet ekmek al”, “Mehmet su al”
diye delirttiğiniz,
o sessiz,
ve yüreğinden yaralı delikanlıyı
hatırlar mısınız...
Dönüş yolunda bir sonraki seyahatin planını yaparken,
Nasıl dikkatlerimizin gece karanlığında,
Bozkırlara daldığını,
Anlattığımız fıkraları,
Yaptığımız esprileri,
Hatırlar mısınız...
Sonra yine ayrılık, herkes kendi evine,
Ve kader birleştirdi bizi yine,
Ama bu sene ayrılık var,
Ama biz ayrılamayız yine,
Çünkü,
Bizim yüreğimiz bir,
Sevdamız bir,
İsyanımız, ahımız bir,
Biz ayrılamaz üç tane sıkı dostuz,
Canımız varlığımız,
Allah’a emanettir...