Hatırlarken İnsan Olduğumuzu...

sanma
tek kelimeler düğümleniyor boğazım da
görünce
yaşayınca
canın bir kıymeti yok artık
çıkınca
çıkılınca
insanlığın dışına,
dilim
mahluk dahi demeğe varmıyor
bunlara,
nasıl bir ruhsa
kıyıyor gözünü kırpadan
onca insana,
hiç bir sebeb gerekçe olamaz
olmamalı buna
haklı olmuş olmak olsa da
hesapta,
yine
de
intikam
yazmıyor yazamaz lügatım da
yoksa
bir farkımız kalmaz,
bir farkımız
kalmalı
bu
canilerin inadına...
yetmeli bu kadar karşılıklı düşmanlık
yetmiyor mu kaybetmek
her an
her anı
bitsin artık bitsin
yasımızın taksiratı...
atılan naralar
değiştirmez hakikatı
bir şeyler yapmak gerek
bir şeyler
değiştirmek için gidişatı
yoksa tek dilekler lanetlemeler
cüce kalacak
her zaman ki gibi
yoksa için de içimiz de sevgi
hatırlarken insan
hep
insan
olduğumuzu...

(Berlin,12.12.2016)