Hatırlarım..
Akan Asbuğanın pınarlarını
Dereler coş ede ede
Erimiş karları
Asbuğaya yaz gelmiş
Bohçamda heybemde
Köyümün hatıraları
Gelinleri elma yanaklı kızları
Ah bu gurbetin yolları
Hasret bıraktı nice canları
Hasret bıraktı ana babayı gardaşı
Sazlar çalar dertli dertli
Ağlar koyunları kuzuları
Yeşile bürünmüş tarlalar çayır çimenler
Ah hatırladım Asbuğanın
Şırıl şırıl akan pınarlarını
Ah zalim gurbet ah zalım gurbet
Unutturdun bacıyı kardaşı
Kapı komşuyu toprak kokusunu
Hatırımda ki ezberlerimi
Köyümün kokusunu
Cayın coş ede ede akışını
Biriktirdiğim hatıralarımı
* Hatırladım *
Tarih=08=08=2018=Saat=01=35=İzmir=
*Gül KELEŞ=
*Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
*
BU ŞİİRİ VE ESERİ YAZAN GÜL KELEŞ ..VE MİRAS CILARINA AİTTİR..
*
(Bir eseri paylaşırken yazar ismini silmek hem kul hakkına girer
hem de kanuni cezası var dır.Karek ter'li İnsanlar Paylaşım
Yaparken Yazarın Adını Silmezler, Bu yazıyı Aynen Paylaşırlar.
UNUTMAYIN Kİ bir eseri güzelleştiren de yazarının adıdır.
Para yada hapis cezası ile karşı karşıya kalmamak için lütfen özen gösteriniz ..
Kayıt Tarihi : 3.11.2018 16:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeniyle okudum
*Asbuğa *sanırım senin doğduğun köy sevgili Gül. Araştırdım Kars - Sarıkamış'a bağlıymış. Düşündüm sonra, gurbeti , gurbetçiliği...
Biliyor musun , ben bu bahar sizin oralara gittim. Çok istiyordum görmeyi.' İyi ki de gitmişim' dedim.
Yeşile bürünmüştü tarlalar, çayır çimendi her taraf. Yol kenarlarında kar vardı halen.
Beni en çok mutlu eden de geniş meralarda yayılan büyükbaş hayvanlar ve onları güden sığırtmaçları görmekti...
Gurbet dediğin gibi, anayı babayı_ kardaşı , kapı komşuyu hasret bırakıyor. Ama ne derler ,'doyduğun yer mi , doğduğun yer mi...'
Şükür ki birikmiş anılar var. Her sıkıştığımızda sığındığımız. Bak hatıraların sayesinde nasıl da özlem giderdin... Hepsini tek tek anımsayıp,bizi de arkana takıp bir güzel gezdirdin.Sağ olasın.
Ne demişti Usta "Gökyüzü gibi şu çocukluk ,hiç bir yere gitmiyor" ____Gitmesin de zaten.
Doğan Cüceloğlu da "Bir insanın anavatanı çocukluğudur "___ der...
Hal böyle olunca yetişkinliğin çekilmez anlarında , hatıraların her daim bizi beklediğini bilmek nasıl güzel...
Bunları yazarken okuduğum bir kitabı anımsadım. *Pembe Cadillac_ Mine ARTU*
O romanda doktor yaşlı hastasına , yaşanılan her şeyi unutacaksın,"Alzheimer" dediğinde , kadıncağızın en korktuğu anılarını yitirmekti...
Demem o ki Allah onları aklımızdan almasın...
Ne güzeldi okumak. Kalemin daim olsun Sevgili Gül. Emeğine sağlık. Kucak dolusu selam ve sevgimle.
TÜM YORUMLAR (7)